आज पुन्हा पाऊस पडला...
पुर्वीसारखा धो धो कोसळला...
गच्च दाटलेल्या डोळ्यांची तो
वाट मोकळी करून गेला..
तेव्हाही असेच दाटले होते
नभी काळेकुट्ट ढग..
अशीच होती संध्याकाळ
त्यात ही अशी विचित्र
घालमेल..अगदी अशीच!
पावसाचं एक बरं असतं
तो कधीही कसाही कोसळू शकतो
कुणासमोरही..
दाटून राहिलेल्या डोळ्यांसारखं
त्याला झुरत बसावं लागत नाही!!
तेव्हाही तो असाच कोसळला
...आणि आजही!
फरक फक्त इतकाच...
तेव्हा डोळ्यांतून पाणी झरत होतं..
आणि आज कागदावर शाई झरतेय!!
अदिती