Monday, 17 October 2011

आठवण

कधीतरी अशाच निवांत क्षणी
तिचं येणं होतं
मन आधीच हळवं,
त्याला तर निमित्तच होतं

सहजतेच्या पडद्यामागून
ती वादळ घेऊन येते
उजळलेल्या स्वप्नांवरून
काजळ फिरवून जाते..

संध्याकाळची रिमझिम
अन् तिचं अवेळी येणं
बरसणारे काळे ढग
डोळ्यांत ठेवून जाणं

सरलेलं सारं काही
ती जिवंत करून जाते..
नव्याने फुलणार्या फुलांना
सहजपणे चिरडून जाते

मनासारखं सांधलेलं सांधलेलं सारं
क्षणात विस्कटून जातं..
असंच कधीतरी अनाहुतपणे
'तिचं' येणं होतं...

अदिती

No comments:

Post a Comment